روشهایی برای تشویق کودک به حرف گوش کردن

بسم الله الرحمن الرحیم    

هنگامی که به بچه می گوییم، به من گوش بده، تمام پل های پشت سر خود را در گفتگو با وی خراب می کنیم. وی اکنون درکی از این جمله ندارد. به همین علت گوش دادن یک معنای بسیار انتزاعی برای بچه های نوپا است.

اغلب مادران در رویای خود هم نمی بینند که فرزندشان روزی حرف شان را به آسانی گوش کند و فرمانبردار آنها شود. آنها بچه حرف گوش کن می خواهند بچه ای که لجبازی نکند و به خواسته ها و حرف های آن ها گوش کند معمولاً پدران، ساعتهای کمتری را با فرزندان می گذرانند و کم تر بر سر مسائل پیش پا افتاده و جزیی با آنها صحبت میکنند. از این جهت جذبه شان راحت تر حفظ میشود ، ولی مادران بیش تر با فرزندشان هستند و کارشان دشوارتر است.

در اینجا راهکارهایی معرفی می کنیم که به هر پدر و مادری کمک میکند بچه حرف گوش کن داشته باشد و بچه را به حرف شنوی تشویق کند.

جملات زیادی موجود است که می توانیم به کمک آن بچه ها را تشویق به حرف گوش کردن و متوجه ساختن آن ها به حرف هایمان کنیم. گاهی وقت ها بچه ها طوری برخورد میکنند که گویی به حرف هایمان گوش میکنند ، ولی از نتیجه رفتارشان مشخص است که اصلاً توجهی به حرف هایمان ندارند.

درصورتی که می خواهیم بچه به حرفمان گوش دهد، بهتر است این سه عبارت را هیچوقت بکار نبریم تا نتیجه سازنده و شگفت آور آن را ببینیم.

1- گریه نکن

گفتن این جمله آغاز مبارزه قدرت بین شما و فرزندتان است. کودک، آماده دفاع در برابر این جمله شما خواهد شد. درصورتی که به بچه بگوییم که گریه نکند، وی به گریستن ادامه میدهد . وی با خود فکر میکند که حتماً نمی فهمد و همین مسأله وی را عصبانی تر میکند . یک راه خوب برای آرام کردن این شرایط، اهمیت دادن به احساسات و همراهی با کودک است. به عنوان مثال می توانیم به بچه، بگوییم که می دانیم غمگین است. چه بسا از وی بپرسیم از چه چیزی نارحت است و از وی بخواهیم که نفس عمیقی بکشد.

2- به من گوش کن

هنگامی که به بچه می گوییم، به من گوش بده، تمام پل های پشت سر خود را در گفتگو با وی خراب می کنیم. وی اکنون درکی از این جمله ندارد. به همین علت گوش دادن یک معنای بسیار انتزاعی برای بچه های نوپا است که دنیا را سیاه و سفید می بینند. به عنوان مثال به جای این که به بچه بگوییم:

"به مامان گوش کن، ضربه نزن"

بگوئیم

"به مامان نشان بده که با محبت هستی و می توانی آهسته ناز کنی."

یا بجای این که بگوییم:

"به من گوش کن، بدون لباس در منزل راه نرو."

بگوییم:

"به من نشان بده که چطور می توانی لباس‌ راحتی را بپوشی."

3-نکن

درصورتی که بچه کلمه "نکن" را بشنود، سریعا تمام گیرنده های مغزی وی خاموش میشود و این فرمان هیچوقت به گوش وی نخواهید رسید! بجای گفتن این جمله بهتر است روی کاری تمرکز کنیم که فرزندمان می خواهد انجام دهد.

به جای این که بگوییم:

"از میز بالا نرو"

به وی بگوییم:

"درست سر جایت بنشین"

4-برای صحبت کردن با کودک، همسطح وی قرار بگیرید

تمامی پدر و مادرها دیر یا زود می فهمند که صحبت کردن با بچه در حالتی که مثلا شما ایستاده اید و وی روی زمین نشسته است به ندرت اثر مطلوب را بر بچه می گذارد.

همچنین درصورتی که شما از یک اتاق دیگر آغاز به حرف یا فریاد زدن بکنید نتیجه کمتری خواهید گرفت! باید جلوی بچه روی زمین بنشینید یا وی را آغوش کنید تا بتوانید مستقیما در چشمانش نگاه کرده و توجهش را به خودتان جلب کنید.

درصورتی که بر سر میز صبحانه در کنار وی بنشینید و به او یادآوری کنید که چیپس ذرتش را بخورد یا هنگام شب و پیش از خاموش کردن چراغ، کنار تخت خوابش بنشینید و با وی صحبت کنید وی بیش تر به شما توجه خواهد کرد.

5-حرف خودتان را سریع اجرا کنید

برای کودک روشن کنید که دقیقا آنچه را گفته اید اجرا خواهید کرد؛ و تهدید یا قولی ندهید که نتوانید آن را اجرا کنید. به عنوان مثال درصورتی که به بچه دوساله خود می گویید:« تو باید موقع شام شیر هم بخوری» پنج دقیقه بعد حرفتان را عوض نکنید و مثلا آبمیوه را بجای شیر پیشنهاد ندهید.

درصورتی که به وی هشدار دادید که «درصورتی که برادرت را بزنی باید نیم ساعت داخل اتاقت بمانی» زمانی که وی این کار را کرد حتما او را برای نیم ساعت به اتاقش بفرستید. اطمینان حاصل کنید که همسر شما هم کارهایتان را تأیید کرده و به تصمیماتتان احترام می گذارد تا احتمالا کار هم‌دیگر را خراب نکنید.

6-ابتدا هشدار بدهید

قبل از این که تغییری در شرایط یا حالت وی بدهید یا قبل از این که بخواهید کار خاصی انجام بدهید به وی هشدار بدهید تا متوجه شود، خصوصا درصورتی که درگیر بازی با عروسک یا دوستش است. به عنوان مثال قبل از ترک منزل به وی بگویید:« ما باید چند دقیقه دیگر برویم. هنگامی که صدایت کردم باید وسایل نقاشی را جمع کنی و دستهایت را بشویی».

نکته پایانی : برای داشتن بچه حرف گوش کن از شکست نهراسید

درصورتی که تا روز قبل رفتار دیگری با فرزندتان داشته اید و از امروز تصمیم گرفته اید رویه ای متفاوتی در پیش بگیرید، احتمال شکست زیاد است. شما به فرزندتان زمان دادید که زباله ها را دم در بگذارد تا پس از آن مجاز به بازی کردن باشد. حال آن مهلت به سرآمده و وی این کار را انجام نداده، و در دل دعامی کند که شما مثل قبل، به حرف تان پایبند نباشید. ولی این طورنیست. نیازی نیست فرزندتان را دعواکنید تا روزی کار به بی حرمتی برسد.

تنها در پایان تحمل و ارامش به وی بگویید مهلتش پایان یافته و وی کارش را انجام نداده، خودتان زباله را دم در می گذارید و او امشب به طور کلی مجاز به بازی کردن نیست. ولی درصورتی که فردا به حرف تان گوش کند، فرصتی مجدد برای بازی کردن خواهدیافت.